vandaag was onze eerste poging om appelcider te maken. We gebruiken de resterende appels van de ene appelboom die we hebben die de meest verbazingwekkende, zoete, heerlijke kleine appeltjes produceert, nadat we sommige ervan hebben gebruikt om een appelciderazijn te starten.
toen we voor het eerst naar hier verhuisden en zagen hoeveel appelbomen we rond het pand hadden, keken we naar wat er nodig was om harde appelcider te maken. Eerst dachten we niet dat het iets zou zijn wat we konden doen, of in ieder geval niet snel. Het maken van harde appelcider, vonden we, vereist het gebruik van een grote pers om hele appels te verpletteren, dan het verzegelen van het resulterende sap om een paar maanden te fermenteren.
we hadden geen pers, en met zoveel andere dingen die onderweg waren, waren we ook niet van plan er een te bouwen of te kopen.
toen vond ik het CS Brews YouTube kanaal, nu genaamd CS Mead en meer. Ik vond het genoeg om het op te nemen in mijn aanbevolen serie.
ze begonnen met het maken van appelcider, met behulp van in de winkel gekocht sap. Soms, recht in de container was het verpakt in!
we zouden harde appelcider kunnen maken zonder pers!
een van de dingen die we vonden bij het opruimen van deze plek na het verhuizen, was een sapcentrifuge precies zoals die we achter moesten laten toen we verhuisden. Ik denk dat een van mijn broers en zussen het voor mijn moeder kocht, maar ze gebruikte het nauwelijks. Alles was nog in de originele verpakking, zelfs!
we besloten te proberen harde cider te maken met ons eigen sap.
nu, waardoor het met behulp van de winkel gekocht sap in de fles werden verkocht in de fabriek, omdat alles komt gepasteuriseerd en ontsmet van de plank. Kortom, genoeg sap moet worden gegoten om plaats te maken voor de suiker en gist, een luchtsluis wordt geplaatst, en je kunt het laten fermenteren om een zeer eenvoudige harde appelcider te krijgen.
natuurlijk, op de traditionele manier, met een pers, werd het sap niet gepasteuriseerd of gefilterd of zo.
we besloten om te proberen onze eigen harde appelcider te maken met rauw, ongepasteuriseerd, ongefilterd sap. Het sap zou rechtstreeks van de juicer naar de ontsmette gallon kannen gaan, zodat de kans op besmetting zeer lager zou zijn.
lager dan op de ouderwetse manier, dat is zeker!
de eerste stap was om de appels schoon te maken en te ontstegen. Ze hadden geen kernen nodig, maar de stengels zouden problemen veroorzaken met de sapcentrifuge.
de krabappels van de ene boom vulden mijn twee grootste kommen volledig. Hoewel ik een duidelijk smerig stuk wegsneed, maakte ik me geen zorgen over lichte kneuzingen. Ik heb ook de niet helemaal rijpe appels van de boom die brak in de wind storm.
het is maar goed dat we dit jaar zoveel van deze appels hadden, want ik moest de ciderazijn weggooien en opnieuw beginnen.
het sap van de appelen bleek moeilijker dan verwacht. Het werd iets makkelijker toen we een manier vonden om de sapcentrifuge hoog genoeg te verhogen zodat een 1L werper onder de tuit kon passen. We hadden 2 een gallon kannen, en een gallon is ongeveer 4L, dus ik kon de kan gebruiken om losjes te meten hoeveel sap ik deed in. Echter, deze kleine appeltjes hebben niet veel sap in hen, en hun pulp bleef jammen de machine. Mijn dochter moest steeds de sapcentrifuge stoppen, openen en de pulp verwijderen die zich op de geperforeerde metalen kegel binnenin ophoopte, in plaats van Via de achterkant naar buiten te gaan. De pulp was zo droog, het kon in linten worden verwijderd!
met behulp van informatie die ik kreeg van een van de harde cider maken van video ‘ s, gebruikte ik 2 kopjes suiker per gallon. Elk kreeg 2L sap voordat ik in een bung en schudde de heck uit hen om de suiker op te lossen.
kijk eens hoe Roze dat is!!
ook kunt u merken dat de vloeistof niet op hetzelfde niveau is. Hoewel dit beide 1 liter kannen zijn, is de ene groter dan de andere. Ze zijn 1 gallon op ongeveer de” schouder”, die ruimte laat voor de fermenterende vloeistof op te borrelen een beetje.
ik heb ook dezelfde wijngist gebruikt die we voor al het andere hebben gebruikt; Ik ken de specifieke stam van gist niet, maar het is in principe wat er beschikbaar is voor een niet-mousserende wijn uit de lokale brouwerij. Nogmaals, na wat ik in de video zag, heb ik ongeveer een theelepel gist opgelost in een beetje sap, en vervolgens toegevoegd aan de volle kannen, na het krijgen van een hydrometer lezing.
nadat de gist was toegevoegd, kregen ze nog een grondig schudden, waarna de luchtsluizen werden geplaatst.
ik probeer ook ijveriger te zijn over het opnemen van alles. Ik moet toegeven, dat ik de hydrometer informatie nog steeds niet begrijp, dus heb ik alle drie de metingen opgeschreven. Het heeft een” potentiële alcohol door volume ” maat daar, maar ik blijf lezen dat het niet goed is, en dat het beter is om de soortelijk gewicht lezing te gebruiken. Het helpt niet dat ik nauwelijks de kleine getallen en lijnen kan zien in de eerste plaats!
ik vond het interessant dat de metingen voor de 2 kruiken die identiek waren samengesteld, iets anders zijn. Het is mogelijk dat de verschillende maten kruiken betekent dat de ene iets meer sap bevat dan de andere, en dat zou het verschil kunnen verklaren.
het sap is niet alleen ongelooflijk roze, maar ongelooflijk bewolkt! Ze waren natuurlijk gewoon geschud toen deze foto werd genomen. Je kunt zien welke als eerste klaar is, want de bewolking begint al te bezinken.
we hebben de kruiken voorlopig op een bijzettafel in de eetkamer geplaatst. Het is niet echt een lichte kamer, het is warmer dan de oude keuken, en we kunnen ze in de gaten houden. Ik heb ze bekeken, nadat ze een paar uur hadden om te schikken. Ik zal overdag een foto van ze moeten maken. Ze zien er nu heel anders uit! Het sediment is tot op de bodem neergestreken en het heldere sap in het midden ziet er diep, diep roze uit – maar er is een beduidende laag lichter roze schuim aan de bovenkant! Ik gebruikte het temperatuurpistool op hen, en kreeg verschillende waarden, afhankelijk van waar ik het richtte. De bovenkant, waar het schuim zich bevindt, schommelde tussen 19C en 20C (66-68F). Het midden was rond 17-18C (62-64F), terwijl de bodem, waar het sediment zich heeft gevestigd, 17C (62F) is. Wat ik goed vind.
ook heb ik de thermostaat voor het huis aangezet. Het was net onder 15C/59F ingesteld toen de oven eerder vandaag aanging, dus ik heb het een paar graden verhoogd! De omgevingstemperatuur zal dus ook niet te koud zijn.
ik heb geen idee hoe dit zal aflopen. Zal het feit dat we rauwe, ongefilterde sap hebben gebruikt een voordeel zijn, of een ramp? Krijgen we iets dat gruwelijk smaakt, of heerlijk? Gezien hoe geweldig de appels zelf smaken, hoop ik dat de resulterende harde cider zijn match zou zijn. Ik heb geen idee. Dit is een totaal experiment voor ons!
wat de resterende appels betreft, duurde het zo lang om genoeg sap te maken om de kannen te vullen dat we de rest niet sapten. Ik was begonnen ze in stukken te snijden om ze tot een dessert te koken, maar realiseerde me dat ik daar de energie niet meer voor had, dus belandden ze in de vriezer! Ondertussen stond mijn arme dochter al zo lang aan de sapcentrifuge, dat haar rug begon uit te geven op haar! We konden het niet eens ergens inpluggen waar ze kon gaan zitten, omdat er zo weinig stopcontacten zijn in dit huis.
hopelijk is het eindresultaat het waard!
De Herhouder